واکسن های الزامی(اصلی) سگ بر علیه ۵بیماری مهم:دیستمپر،هپاتیت،پاراآنفلوانزا،پاروو ویروس وهاری می باشد.

 توضیح مختصر وکاربردی در رابطه با بیماری های مهم، دیستمپر  واسهال پاروو ویروسی وپارا آنفلوانزا  که واکسیناسیون برعلیه این بیماری ها جزءاصلی واکسن در سگ می باشد تقدیم می کنیم
[ Photo, علائم بیماری دیستمپر در سگ :تب،ترشحات چرکی وغلیظ از بینی وچشمها،ذات الریه،اسهال،تشنج،التهاب بالشتک کف پا و…

?? دیستمپر 
?بیماری دیستمپر سگ یا Canine distemper virus یک بیماری ویروسی است که عمدتا بر ریه ، روده و سیستم عصبی سگ تاثیر میگذارد.این بیماری بعد از هاری دومین بیماری کشنده ویروسی در سگها است .ویروس به صورت مسری و در اثر تماس مستقیم و نزدیک از سگی به سگ دیگر انتقال پیدا میکند
?علایم بالینی

?سگهای جوان ۶-۳ماهه واکسینه نشده بیشتردر معرض ابتلا به به دیستمپر هستند .
?یک هفته بعد از الوده شدن به ویروس سگ تب میکند . دو هفته بعد از الوده شدن ویروس باعث تخریب شدید سلولهای بینی ،چشم ، ریه و روده ها میشود . این بافتهای صدمه دیده محل مناسبی برای رشد باکتریها و ایجاد عفونتهای ثانویه باکتریایی می شوند.
?این الودگی ترکیبی (ویروس + باکتری) باعث از بین رفتن اشتها ،تب ، بینی پوشیده از ترشح ،ریزش ترشحات غلیظ از چشمها، ذات الریه و اسهال می گردند. همچنین ویروس به بالشتکهای کف پاهای حیوان حمله کرده و باعث پوسته پوسته و ضخیم شدن انها میشود.
ویروس میتواند به سیستم ایمنی بدن اسیب رسانده و موجب ضعیف شدن دفاع بدن در برابر دیگرعفونتها (عفونت های ثانویه) شود.
??

[ Photo, مهترین اقدام در پیشگیری از ابتلا به دیستمپر درسگ واکسیناسیون توله ها ازسن ۶ تا ۸هتگی می باشد

??قسمت دوم بیماری دیستمپر در سگ

?علایم عصبی دیستمپر

– تشنج های صرع مانند
– تشنج های موضعی (مثل پرش عضلات) .
– ضعف و فلجی سگ
بیشتر سگهایی که به نوع عصبی بیماری دیستمپر دچار میشوند میمیرند
?پیشگیری
برنامه واکسیناسیون پیشنهادی برای حفاظت توله ها از این بیماری کشنده بسیار موثر است
.واکسیناسیون در برابر دیستمپر میبایست سریعا بعد از از شیر گرفتن توله ،اولین تزریقش در ۶-۸ هفتگی باشد وتزریق بعدی ۹-۱۱ هفتگی وبعدی ۱۲-۱۶ هفتگی انجام بگیرد. بنابراین تا پایان چهار ماهگی حداقل سه بار میباست واکسن های الزامی تکرار شوند.
توله می بایست تا وقتی که واکسیناسیون کامل نشده از دیگر سگها جدا نگاه داشته شوند .

?درمان
در حال حاضر هیچ درمان اختصاصی بر ضد ویروس دیستمپر وجود ندارد بنابر این درمان تنها محدود به انتی بیوتیک ها برای کنترل عفونتهای باکتریایی است. اما از ورود و صدمه زدن ویروس به بافت عصبی در مغز و نخاع جلوگیری نمی کنند.
?مراقبت از سگ های مبتلا به دیستمپرمثل دادن غذاهای باکیفیت و خوشمزه و فراهم نمودن یک محیط بدون استرس برای بهبود حال عمومی و اشتهای حیوان بسیار مفید خواهد بود.

اسهال پارو ویروسی
????ازبیماریهای مهم وکشنده دیگر در سگهاکه برعلیه آن واکسیناسیون صورت می گیرد بیماری اسهال واستفراغ پارو ویروسی است
???اسهال و استفراغ پاروو ویروسی سگ

?عفونت پاروو ویروس یا پاروو(Parvo) که اصطلاحا به ان ویروس اسهال و استفراغ پاروویی سگ نیز میگویند یک بیماری خطرناک ویروسی مخصوصا برای توله هاست.این ویروس با درگیر نمودن روده ها و مغز استخوان موجب ایجاد اسهال ، استفراغ و کاهش توانایی بدن در مقابل عفونت میشود.عوارض این بیماری در توله ها بسیار شدید تر از بالغین است

?پارو ویروس میتواند چندین روز قبل از ظهورعلایم بیماری و همچنین تا ۲ هفته بعد از بهبودی نیز از فضولات سگ الوده دفع شود
??. پاروا ویروس سگها از مقاوم ترین ویروس هایی است که تا بحال شناخته شده اند . این ویروس ماهها در محیط خارج قادر به ادامه ی حیات بوده و بسیاری از مواد ضدعفونی کننده که به صورت تجارتی در دسترس هستند بر روی آن بی تأثیر است .
??هیپوکلریت سدیم(وایتکس) تنها ماده ی ضدعفونی کننده ای است که بر روی ویروس تأثیر می گذاردبه نسبت ۱به ۳۰ رقیق شود ومحیط وسایل با آن ضدعفونی می شود(۱ قسمت وایتکس+ ۳۰قسمت آب)

??راههای انتقال ویروس:

? سگها توسط بلع یا استنشاق ویروس از راه دهانی ، حلقی ، به بیماری مبتلا می گردند . ویروس از طریق لیسیدن ، بو کردن یا خوردن فضولات یا هر چیزی که با فضولات الوده به پاروو ویروس در تماس باشد می تواند انتقال پیدا کند.
?? ادمه دارد قسمت بعد علائم بالینی ودرمان

?? قسمت دوم:اسهال و استفراغ پاروو ویروسی سگ

?? علایم  بالینی بیماری

? دوره کمون بیماری ( اززمان ورود ویروس به بدن تا بروز علائم ) ۴ تا ۱۴ روز طول می کشد

? علایم اولیه بیماری شامل بی حالی،کز کردن و گوشه گیری ، از بین رفتن اشتها و تب است .
? یکی دو روز بعد از ان استفراغ و اسهال همراه با رگه های خونی دیده میشود.اسهال و استفراغ میتواند در صورت عدم درمان سریعا موجب کم ابی و حتی مرگ توله در نوع شدید بیماری شود..
? توله های ۶-۸ هفته ای بیشتر احتمال مرگ و میر ناشی از این بیماری را دارند.

?? قسمت سوم:اسهال و استفراغ پاروو ویروسی سگ

? پیشگیری از پاروو ویروس:
? بهترین روش مقابله با پاروویروس ، واکسیناسیون به موقع توله سگهاست
تمام توله ها از ۶ هفتگی شروع به واکسینه شدن در برابر این بیماری شوند.بعد از ان میبایست واکسیناسیون هر ۳-۴ هفته تا سن ۱۶ هفتگی (چهار ماهگی) تکرار شود.بهتر است تا تکمیل این دوره واکسیناسیون توله ها از محیط های الوده دور نگاه داشته شوند. به توله های واکسینه نشده نباید اجازه داد تا با دیگر توله های واکسینه نشده یا فضولات سگهای دیگردر ارتباط باشند
?? درمان پاروو ویروس سگها:
همانند دیگر بیماریهای ویروسی این بیماری نیز درمان قطعی ندارد
درمان گاسترو آنتریت های(التهاب معده وروده) حاصل از ویروس شامل درمان های علامتی و تقویتی است .
?سرم تراپی باید بر اساس ارزیابی وضعیت بالینی دام تجویز گردد .
? برای حفاظت دام در مقابل عفونت ثانویه باکتریایی از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف بهره می گیرند .
.? جهت پیشگیری از بروز شوک آندوتوکسیک ذاروی کورتون یا ضدالتهاب غیر استروئیدی استفاده می کنیم
? در صورتی که استفراغ برای مدت طولانی ادامه داشته باشد . باید از داروی ضد استفراغ استفاده نمود
? تجویز داروی ضد اسهال باید با احتیاط صورت پذیرد .
?تجویز داروهای ضدانگل جهت درمان الودگی انگل های دستگاه گوارش

?? در قسمت قبل بطور کاربردی دوبیماری مهم دیستمپر واسهال پاروو که جزو واکسن اصلی سگ بود توضیح دادم دراین قسمت یکی دیگر از ویروسهایی که جزو واکسن های اصلی در سگ می باشد تقدیم می کنم??
??بیماری پارا انفلوآنز

? ویروس پاراآنفلوآنزا سگ (CPIV) یک ویروس تنفسی بسیار مسری است و یکی از شایع ترین عوامل بیماری زا عفونی tracheobronchitis (دستگاه تنفسی) در سگ هست ، پارا انفلوانزا همچنین به عنوان سرفه سگ شناخته شده است.
??گر چه علایم تنفسی پارا انفلوانزا ممکن است شبیه بیماری آنفلوانزا باشد، ولی ویروس اینها بهم ربطی نداشته و نیاز به واکسن های متفاوت برای ایمنی دارند(به عبارتی واکسن انها فرق دارد)

?علایم بالینی
• سرفه (خشک یا مرطوب)
• تب خفیف
• ترشحات بینی
• کمبود انرژی
• از دست دادن اشتها
??ریسک فاکتورها
تجمع ونگهداری سگها در پناهگاهها ومراکز پرورش ، ویا تماس سگ مون در پارکها با سگ بیمار سبب انتشار بیشتر بیماری می شود